Arbitrage

Arbitrage is een vorm van rechtspraak waarbij partijen hun geschil voorleggen aan arbiters. In sommige gevallen kan arbitrage een goed alternatief zijn voor ‘gewone’ overheidsrechtspraak.

Partijen kunnen vooraf in de overeenkomst vastleggen dat zij eventuele geschillen zullen voorleggen aan arbiters van een bepaald (nationaal of internationaal) arbitrage instituut. Ook nadat een geschil is gerezen, kunnen partijen kiezen voor arbitrage. Dit wordt ‘ad hoc’ arbitrage genoemd. De arbitrageprocedure verloopt volgens de regels van het door hen gekozen arbitra instituut.

Of arbitrage te preferen valt boven overheidsrechtspraak hangt af van alle omstandigheden van het geval. Een voordeel van arbitrage is dat de uitspraak in beginsel vertrouwelijk is, in tegenstelling tot een vonnis van de overheidsrechter dat openbaar is. Voor veel bedrijven kan dit een reden zijn om voor arbitrage te kiezen. Een ander voordeel is dat de procedure doorgaans wat flexibeler is en partijen meer invloed kunnen uitoefenen op het het verloop van het proces. Ook is een voordeel dat een of meer arbiters benoemd kunnen worden door de partijen zelf en dat gekozen kan worden voor een arbiter met specifieke deskundigheid over de materie waarover een conflict bestaat, zoals (bouw)technische of financiële kennis. Een nadeel van arbitrage kan zijn dat de kosten hoger kunnen uitvallen dan bij reguliere overheidsrechtspraak.